Het binnenland en het buitenland

De laatste trip. Botopasi. In deze week ging ik met drie andere studenten naar het een dorp aan de Suriname rivier. Hier mochten we een week lang stage lopen op de lagere school. Niet helemaal mijn ding, maar om het onderwijs in het binnenland te zien was een kans die ik niet had willen laten schieten. Dus we deden inkopen voor een week lang eten en we kochten alvast een bedankje voor de school. Eenmaal daar aangekomen was de eerste indruk bijzonder. Het is heel gek om in een dorp te zijn waarbij sommige huizen van beton zijn en andere huizen meer op houten hutjes lijken. De school zag er goed gebouwd uit, maar het onderwijs was indrukwekkend. Niet per se in de goede zin van het woord. Ik vond de leraren heel heftig tegen de kinderen. Geen positieve houding maar schreeuwen en slaan. De geboorte taal van die kinderen is Saramaccaans, maar de docenten gaven in het Nederlands les. Ondanks dat kinderen dat niet leken te begrijpen. In het dorp zelf werden we warm behandeld. Iedere avond gingen we vers brood halen en de kinderen kwamen graag met ons spelen of onze hand vast houden. Zelf heb ik ook nog een les mogen geven. Mijn vakgebied, geschiedenis, hadden ze nog niet echt in de klas waar ik les gaf dus mocht ik muziek geven. Ik heb de kinderen van groep vijf de Hokie Pokie geleerd. De eerste twee dagen van ons verblijf hebben we ook de crèche geschilderd en daar waren de dames zo blij mee dat we souvenirtjes als bedankje hebben gekregen. Ik ben blij dat ik in Botopasi ben geweest, het is goed om bewust te worden van hoe onderwijs ook kan zijn.

Na mijn terugkomst van Botopasi was het wel even schrikken. Een van mijn huisgenootjes die inmiddels een vriendinnetje is geworden is vervroegd naar huis vertrokken omdat onze huiskat haar gebeten had. In Suriname erkennen ze geen rabiës en haar zorgverzekeraar wilde geen risico nemen, dus moest ze in Nederland de juiste vaccinaties krijgen. Dit was balen, ik had geen afscheid genomen.

Verder ben ik mijn reis aan het plannen die ik ga maken wanneer mijn stage klaar is. In eerste instantie wilde ik heel graag naar Brazilië maar nu dit niet door gaat is er een misschien wel beter plan B gekomen. 12 juni vlieg ik naar Miami, waar ik vier nachten blijf om vervolgens naar New York te gaan voor vijf nachten. Vanuit New York vlieg ik naar Cuba om daar mijn zus te ontmoeten. Ik heb mijn familie niet meer gezien sinds ik vertrokken ben uit Nederland, dus ik vind het heel leuk om deze reis met haar te ondernemen.

Komende week gaat het afsluiten plaats vinden, mijn laatste stageweek en mijn laatste examenles. Mijn huisgenootjes vertrekken ook een voor een, dus dat word afscheid nemen. We gaan naar verschillende tentjes waar we voor het laatst willen eten, en gaan voor de laatste keer stappen in Havana. Afgelopen week heb ik mijn salsa diploma gehaald, dus we moeten een eerste en laatste keer gaan salsa dansen bij het vat.

Ik houd je op de hoogte, binnenkort uit Amerika
Groetjes uit Suriname